Column | IDAHOBIT

Je zal het maar hebben!

Het is weer zover, mensen! Zet je schrap, trek je pantser aan en vergeet ook vooral je beschermende amulet niet! Want jawel, vandaag is het IDAHOBIT, de internationale dag tegen Homo-, Bi-, Trans- en Interseksefobie. Een dag waarop we wereldwijd stil staan bij al die arme zielen die te lijden hebben onder deze angstaanjagende aandoeningen. We mogen dat niet onderschatten!

Kun je wel gaan lachen, maar volgens de DSM-IV (het wereldwijd erkende classificatiesysteem voor psychiatrische aandoeningen) heeft een fobie de volgende kenmerken:

• Duidelijke en aanhoudende angst die overdreven of onredelijk is, uitgelokt door de aanwezigheid van of het anticiperen op een specifiek voorwerp of situatie.
• Blootstelling aan de fobische prikkel veroorzaakt bijna zonder uitzondering een onmiddellijke angstreactie, die de vorm kan krijgen van een situatie gebonden of situationeel gepredisponeerde paniekaanval.
• Betrokkene is zich er van bewust dat de angst overdreven of onredelijk is.
• De fobische situatie(s) worden vermeden of anders doorstaan met intense angst of lijden.
• De vermijding, de angstige verwachting of het lijden in de gevreesde situatie belemmeren in significante mate de normale routine, het beroepsmatige functioneren (of de studie of school), of sociale activiteiten of relaties met anderen, of er is een duidelijk lijden door het hebben van de fobie.

Je zal het maar hebben! Zo een enorme angst voor iemand die gewoon zichzelf is. Terwijl jij je druk maakt over een nieuw regeerakkoord en de LHBTI-rechten, worden deze mensen dagelijks geconfronteerd met een veel grotere angst: iemand met een ander liefdesleven. Maar serieus, leef je even in! Dat je in je voortuin staat met deze aandoening en dat er dan twee mannen hand in hand voorbij lopen. De horror!

En dan die arme mensen met transfobie. Elke keer als ze een openbare wc binnenstappen… Nooit wetende wie er aan de andere kant van de deur staat! Misschien wel iemand die naar het toilet moet! Ik stel voor dat we deze mensen een groot hart onder de riem steken, want zo’n dagelijks gevecht vergt een moed die wij ons nauwelijks kunnen voorstellen.

En wat dacht je van bi-fobie? Ze kunnen van twee kanten komen he? Hoe deze mensen zich staande kunnen houden terwijl het ze ongetwijfeld moet duizelen, is mij echt een raadsel.

Zullen we vandaag allemaal een kaarsje aansteken voor deze dappere strijders? Deze mensen die elke dag met knikkende knieën de straat op gaan en de wereld moedig tegemoet treden, ondanks de verlammende angst die ze moeten voelen bij elk regenboogbankje dat ze tegenkomen. Kilometers moeten ze omlopen bij elk zebrapad in regenboogkleuren. Laten we hen steunen in hun moeilijke strijd om te accepteren dat de wereld niet zwart-wit is, maar in duizend prachtige kleuren.

Even serieus: hoe mooi zou het zijn als iedereen in de wereld zichzelf kan zijn zonder angst? Dat zou pas echt een overwinning zijn! Maar tot die tijd, hou je amulet bij de hand en blijf dapper!

We hebben nog een lange weg te gaan, maar samen komen we er wel.

*