De ketting is gebroken, wij zijn vrij…of toch niet helemaal?
Op 1 juli is het Keti Koti, de dag waarop de slavernij werd afgeschaft in Suriname en de Nederlandse Antillen. Keti Koti betekent in het Surinaams ‘verbroken ketenen’, maar zijn die ketenen wel echt verbroken?
Een feestdag die vreugde zou moeten brengen, maar de duistere geschiedenis blijft hangen. Een van de vele gevolgen van de slavernij zijn racisme en discriminatie voor mensen van kleur, die nog steeds voelbaar zijn in bijvoorbeeld de arbeidsmarkt, sociale kringen en door racistische profilering. In een ideale wereld zouden we de slavernij niet meer hoeven te herdenken, als deze gevolgen geen effect meer zouden hebben in de maatschappij.
Het is bemoedigend om te zien dat er tegenwoordig meer ruimte is in de media om deze geschiedenis te delen. Toch vraag ik me soms af of we de inheemse Surinaamse bevolking niet vergeten? Zij die er als eerste waren, nog steeds zijn, en het langst geleden hebben. Vele Surinamers werden als slaven gekocht omdat de Inheemse Indianen ziek werden en overleden aan ziektes die de Europeanen meebrachten.
Welke kettingen doorbreken wij nu?
Als tweede generatie migrant is het voor mij moeilijk grip te krijgen op mijn identiteit en deze feestdag. In Suriname word ik als Nederlander gezien en in India is het duidelijk dat ik daar niet geboren ben. Mijn kleding, spraak en gedrag schreeuwen Europeaan. Ironisch genoeg wordt dezelfde vraag in Nederland ook gesteld: Waar kom je echt vandaan? Van hier. Geboren in een Nederlands ziekenhuis. Als mens.
Ik hoor thuis in alle categorieën en in geen enkele tegelijkertijd.
In plaats van te handelen vanuit verwijt en pijn, vraag ik me af of we onze multiculturele samenleving kunnen benaderen vanuit begrip en openheid. Surinamers zijn niet meer de slaven van toen en Nederlanders niet meer de slavenhouders van vroeger. Maar we hebben beiden geprofiteerd en geleden onder de effecten daarvan.
Ik hoop dat we als Nederlanders alle subculturen mogen zien als de Nederlandse cultuur. Het scala aan eten, religie, dans en kunst verbindt ons allemaal.
Een fijne Keti Koti toegewenst aan iedereen. Mogen we ons allemaal losbreken van de ketenen van onwetendheid en onbegrip naar elkaar toe.
*
Shirodj Bholasingh
Ik ben Shirodj (1995) Ik kom uit Den Haag. Al heel mijn leven ben ik gefascineerd geweest door verhalen en wist ik dat ik onderdeel van deze magie zou willen zijn. Ik heb verschillende theaterstukken mogen meeschrijven, heb poëzie boeken vol gekladderd en ben momenteel bezig met het schrijven van een kinderboek.
Reactie plaatsen
Reacties
Wat heb je dit toch mooi verwoord. We zijn inderdaad gewoon allemaal mens! Fijne keti koti