Verkiezingspijn
Vele berichten en een dag verder na een bijzonder harde verkiezingsuitslag.
Ik weet nog steeds niet zo goed wat ik moet voelen, maar gevoel van onveiligheid loert om het hoekje.
Als ik dat als witte Nederlander roep, kijken mensen me wat gek aan.
Ik heb toch niets te vrezen?
Hoewel de nekharen bij me omhoogschieten bij deze opmerking, is men kennelijk vergeten dat Wilders vooral af wil van diversiteit in alle mogelijke vormen, dus ook mijn diversiteit.
Ik vond het moeilijk uitleggen, maar Emine Ügur sloeg de spijker op de kop.
Het gaat niet om het feit dat Nederland op Wilders stemt. We leven in een democratie dus stemmen is een groot goed.
En of het gaat gebeuren allemaal of niet dat staat hier los van.
Het gaat om het feit dat Wilders mijn bestaan als vrouw, samen met een vrouw niet wil en ontkent.
Het feit dat ongeveer dertig directe collega's van mij, terug zouden moeten naar een land wat ze amper kennen.
En het feit dat de banden met die gekke Rus worden aangehaald.
Dat vijfentwintig procent van de Nederlanders daar geen enkel probleem mee lijkt te hebben, dat vind ik zorgelijk.
Geeft een gevoel van onveiligheid.
Kennelijk vindt vijfentwintig procent van de Nederlanders mijn bestaan minder belangrijk dan het bestaan van zwarte Piet.
Kennelijk vindt vijfentwintig procent van de Nederlanders het bestaan van mijn collega's totaal onbelangrijk.
Kennelijk vindt vijfentwintig procent van de Nederlanders de polarisatie een groot goed en ontkennen we onze geschiedenis.
En dan heb ik het nog niet over cultuur, onderwijs en klimaat.
Dat is waarop is gestemd.
De begroting van meneer Wilders is vooralsnog niet bekend. Hij heeft dus geen enkel idee hoe hij dingen moet gaan betalen. Vijfentwintig procent heeft dus niet alleen gestemd op iemand die mensen buitensluit en wegzet als tweederangsburgers, maar ook op een lege begroting.
Dit maakt de uitslag eigenlijk nog pijnlijker.
Mensen willen van onzekerheid af en willen bestaanszekerheid en stemmen dan op een partij die de bestaanszekerheid van ongeveer vier miljoen Nederlanders op losse schroeven zet en die nog geen enkel idee heeft hoe de plannen betaald moeten worden.
En nogmaals, dit staat los van het feit of het ook daadwerkelijk wordt doorgezet en of het allemaal zal gebeuren.
Het feit dat vijfentwintig procent van de Nederlanders dit kennelijk geen enkel probleem vindt, dat steekt!
Ook ik wil bestaanszekerheid, maar kennelijk vindt vijfentwintig procent van de Nederlanders dat overbodig.
*
Floor Brands
Columnist, hoofdredacteur, initiatiefnemer van ZIEN.
Samen met vrouw en drie kinderen woont ze in het hoge noorden.
Na een aantal jaren voor een ander platform te hebben gewerkt, begon ze eind augustus met ZIEN en hoopt ze een stukje bewustwording te creëren.
Reactie plaatsen
Reacties